De aanraking 2
Ook weer geinspireerd door een prachtig kado: Het omhelzingspakket (hier te vinden).
Vlak nadat duidelijk was geworden dat mijn ex en ik uit elkaar zouden gaan ben ik gaan wandelen met mijn moeder. Ze woont in een wijk waar je kan kiezen uit 3 beboste gebieden op loopafstand. Deze wandelingen gebruiken we om weer een beetje af te stemmen.
Meer dan bijpraten omdat we niet alleen woorden gebruiken om te communiceren maar ook ons gevoel. We voelen elkaar goed aan.
Vaak hoeft er niet zoveel gezegd te worden en loopt het leven zoals het loopt. Gewoon zijn gangetje, prima, ja druk op t werk. Tijdens deze wandeling dus even niet.
Waarom gaan jullie uit elkaar? Is er dan niks aan te doen? Zo vervelend dat je zo ongelukkig bent. En ze gaf me een knufffel. Tenminste dat probeerde ze maar ik hield haar tegen. Op dat moment wist ik even niet goed waarom. Maar even later drong het tot me door; ze had met me te doen en vond me zielig. Grotendeels was ik het daar wel mee eens en me volledig wentelen in de slachtofferrol lag voor de hand. Dat wilde ik niet en richtte me op iets anders. Een klein gedeelte van me voelde namelijk ook de kracht die ik in me had om hier weer bovenop te komen. Een klein gedeelte hield me overeind voorkwam dat ik instortte. Kennelijk was het nodig om dit mee te maken om dat kleine gedeelte te ontdekken of beter ont-dekken. Dit was altijd aanwezig maar was niet altijd nodig of werd niet gezien.
Het lukte me om dit in woorden te vatten en m’n moeder uit te leggen dat ik wel degelijk een knuffel kon gebruiken maar dan één waar steun en vertrouwen uit sprak.
Ik ben bijzonder dankbaar dat ze hierin kon schakelen. Ik neem even aan dat ze zich afgewezen voelde toen ik haar knuffel afhield. Het lukte haar om over dat gevoel heen te stappen en er echt voor mij te zijn. En ze gaf me opnieuw een knuffel maar dan anders.
Ongelooflijk dat hetzelfde gebaar zo verschillend kan voelen. Het gevoel wat er achter zit bepaalt de inhoud.
Bas van Roon
www.BasBuitenCoach.nl
BasBuitenCoach publiceert met enige regelmaat inspirerende teksten of teksten die je aan het denken zetten. (dat is in ieder geval mijn bedoeling). Kijk ook maar eens op mijn site naar andere berichten. Zoals: omgaan met een beperking of Waar stel ik mijn prioritijd.
Mandy van der Zeeuw
Liefde omhelst Alles. De moeder(liefde) die haar zoon werkelijk kan zien én hem onvoorwaardelijk kan ontvangen, inclusief afwijzing, is groots. Mooi geschreven Bas en een onvergetelijke ervaring ❤
Liane Kaak
Ik voel me blij dat ik mijn kinderen daarin tegemoet kan komen. Ik knuffel graag, maar er zijn inderdaad verschillende knuffels. Ondanks dat ik het zelf niet heb gekend in mijn jeugd, voel ik me oprecht blij dat ik het wel met anderen kan delen. De inhoud is voor mij zo herkenbaar 😘
Cristina Pacciani
Heel mooi geschreven, het raakt diep! Het zet inderdaad aan het denken…. maar vooral aan het voelen.
Afke Abbas
steun in kracht en kwetsbaarheid tegelijk .. mooi. herkenbaar
Carina Voordenhout
Mooi om je zo raakbaar te lezen, Bas!
Claudia Bastiaansen
Mooi Bas!! Zoveel kracht in je kwetsbaarheid..
En wat goed om zo onder woorden te brengen dat de ene knuffel de andere niet is. Daar ga ik nog eens even over doorvoelen.
🤗❤
Lucy Peters
Hou van deze schrijfsels. Mooi 🧡zelf zeg ik vaker (juist nu in de tijd!) ‘Ik wil je even tegen mijn hart drukken’ en dat voelt dan ook zo hart-tot-hart aanraken 🧡🧡
Annemieke Bremmer-Heldoorn
Wat mooi geschreven! En wat fijn dat jullie allebei zo snel konden schakelen en zonder oordeel konden zien wat er was ❤️ 🙏