Een vriendin van mij was geïnspireerd door mijn post over zelfliefde. https://www.basbuitencoach.nl/inspiratie/sleutel-tot-zelfliefde/
Ze schrijft dat je wél van iemand kan houden zonder van jezelf te houden. Ze heeft me hiermee wel aan het denken gezet. Ik vond het altijd vanzelfsprekend dat de basis voor een goed relatie met een ander een goede relatie met jezelf zou moeten zijn.
Zo zing ik graag het lied “Ik hou van mij” van Harry Jekkers en had dat lied voor een mooie waarheid genomen.
“Ik hou van jou is niet de sleutel tot een ander maar ‘Ik hou van mij’ al klinkt het bot en slecht. Want wie van zichzelf houdt die geeft pas echt iets kostbaars als die ‘ik hou van jou’ tegen een ander zegt. “
De eindboodschap van dit lied is inderdaad dat je eerst van jezelf moet houden alvorens van een ander te kunnen houden. En dat is heel mooi gezegd maar misschien niet zo 100% waar als ik altijd dacht.
Die vriendin vraagt zich af of er 100% zelfliefde nodig is als basis om van een ander te mogen houden. Maar als je 100% van jezelf houdt zou je dan niet volkomen tevreden in een bos aan een meer gaan zitten genieten van je spiegelbeeld? Is er dan nog ruimte in je hoofd of hart om zelfs maar oog te hebben voor andere wezens dan jezelf? Zijn andere schepsels op dat moment niet alleen van nut om jou te aanbidden of een plek onder jou op de meetlat in te nemen om je bevestigen in je liefde voor jezelf?
Een andere couplet beschrijft de andere kant van het aangaan van een relatie:
“Ik hou van jou betekent meestal…. Schat hier heb je m’n problemen los maar op. Ik leef in een hel en verwacht van jou de hemel… Dus je geeft de hel weg dank je wel zeg rot lekker op..
Je gaat een relatie aan om door die ander geheeld te worden. De ander wordt verondersteld alleen maar te bestaan om jou gelukkig te maken. Je hebt die ander nodig. Zonder hem of haar zou je sterven of in ieder geval zou je leven een hel zijn. Verdoemd om voor altijd ongelukkig te zijn.
Wat er ook gebeurt is dat mensen verliefd worden op de man of vrouw die de ander zou kunnen worden. Er is al een toekomstbeeld voor de rest van je leven. Een droom van huisje, boompje, beestje en kindjes. In toekomstbeelden zijn al de kleuren voor de kinderkamer gekozen en misschien zelfs al een naam. De toekomst is al helemaal uitgetekend en ook welke rol de partner zal moeten gaan vervullen staat al met grote letters in die dromen opgetekend.
Alleen nog iemand vinden die leuk genoeg is en de potentie heeft om zich helemaal te gaan conformeren aan het beeld wat je van jou toekomst hebt gecreëerd in je dromen. En helaas er na een aantal jaar achter komen dat de rek van die partner niet ver genoeg gaat om helemaal in dat beeld te passen. Blijkt dat die partner een eigen wil heeft en een eigen mening en een eigen beeld van de toekomst. Dat is toch zo onhandig.
Er zijn ook relaties mogelijk waarin partners naast elkaar staan. De ander stimuleren in hun ontwikkeling en de ander vrij laten naar welke kant die ontwikkeling gaat. De een steunt de ander en vice versa en beiden plukken hier de vruchten van. Ze worden de best mogelijke versie van zichzelf of gaan in ieder geval die kant op.
Dat ontwikkelen kan betekenen dat de verbinding die er ooit was en daarmee de relatie veranderd wordt geaccepteerd. Louise Hay schreef hierover in “Je kunt je hart helen” dat niet iedere relatie bedoeld is om voor altijd te zijn.
De sleutel voor een mooie relatie ligt, in mijn ogen, bij het elkaar in hun waarde laten. En zelf verantwoordelijk te blijven voor de issues die jij ervaart. Delen en hulp vragen is natuurlijk mooi en daarmee iets voor elkaar kunnen betekenen ook. Maar waak ervoor dat je in je eigen mandje blijft en dat er verschillen mogen zijn in een relatie.
Zingt en danst tezamen en weest blijde, maar bent ieder alleen,
zoals de snaren van een luit op zichzelf zijn, al doortrilt hen dezelfde muziek.
(Khalil Gibran over het huwelijk te vinden in “de Profeet)
Lieve Bas, wat een mooi bericht. Mijn reactie hierop of beter aanvulling is het volgende: Ik geloof dat je pas echt van een ander kunt houden wanneer je alle stukken in jezelf hebt aan gekeken. Alle stukken die je vermijdt in het leven om daar doorheen te gaan, omdat deze te pijnlijk zijn. Eigenlijk overal waar een oordeel of overtuiging op zit, overal waar een patroon op zit, is een stuk wat nog mag worden aangekeken. Dat is iets van jou en niet van de ander. Wanneer deze stukken nog niet zijn aangekeken, dan ga je deze onbewust zoeken in een volgende relatie. Dat is op zich geen probleem, iedereen heeft een rugzak. Denk alleen al aan de rugzak die is ontstaan uit een vorige relatie waarin verwachtingen, teleurstellingen, verwijten en patronen een litteken in je “zijn” hebben aangebracht. De sleutel tot een gezonde en mooie volwassen relatie ligt in mijn ogen in de zin die jij mooi verwoord: dat je zelf verantwoordelijkheid neemt voor de issues die jij ervaart. Hoe je het ook went of keert, een relatie zal altijd spiegelen en is een ingang tot groei. Daarom vind ik relaties ook zo mooi, omdat het jou de mogelijkheid geeft om nog sneller en dichter bij je essentie te komen. Van jezelf houden is een container begrip en voor veel mensen lastig te vatten. Eigenlijk komt het er in mijn ogen op neer dat je onafhankelijk kunt zijn en blijven in een relatie, hoeveel je ook met de ander deelt. Een relatie is de kers op de appelmoes bij van de Valk zeg ik altijd. Daarmee bedoel ik dat de relatie met jezelf altijd op 1 staat. Zo lang je in verbinding staat met jezelf, je de dingen doet die goed voor jou voelen, jouw waarheid leven. Je partner is een belangrijke toevoeging en heeft als missie om jou te laten stralen. Hij/zij accepteert jou volledig, heeft geen ambities om je te willen veranderen. Jullie inspireren elkaar, zijn fysiek tot elkaar aangetrokken en je voelt en merkt dat je mentaal, emotioneel en spiritueel dezelfde taal spreekt. Je partner is degene die je stimuleert om het beste in jezelf naar boven te halen. Elkaar het mooiste gunnen daar gaat het om in mijn beleving. Alles bespreekbaar maken, zonder schaamte of schuld. Altijd en overal. Bewust leven, elke dag opnieuw. Genieten van elk moment dat er is, hoeveel uitdagingen er ook op je pad liggen. De liefde vieren. Een mooie dag, Floortje